…σήμερα που υπάρχουν περισσότεροι λόγοι για να γίνει αυτό, δεν θα γίνει τίποτα. Στις 6/12/2008 ο 16χρονος Αλέξης Γρηγορόπουλος, δολοφονείται εν ψυχρώ από 2 “ειδικούς φρουρούς” που όπως φάνηκε, δεν είχαν εκπαίδευση και παιδεία για να αποφύγουν τα χειρότερα που ήρθαν.
Σήμερα, 2 χρόνια μετά, όλοι οι Έλληνες θυμούνται και πιστεύω δεν θα ξεχάσουν εύκολα αυτά που είχαν γίνει τότε. Ο λαός είχε βγεί στους δρόμους! Μερικοί είχαν βγεί για πλιάτσικο και βεβαίως για φασαρίες άνευ λόγου. Είναι αυτοί οι τύποι που βλέπετε με “κράνη” και κουκούλες, κρυμένοι πίσω από τα ΜΑΤ, με λοστούς και καδρόνια… αυτοί είναι οι “γνωστοί άγνωστοι”. Γνωστοί για τους μπάτσους και τους δημοσιογράφους, άγνωστοι για τους υπόλοιπους και τους “απέναντι” από αυτούς σε κάθε πορεία και συμπλοκή.
Πού φτάσαμε ρε παιδιά? Έχει γίνει κάτι μετά από 2 χρόνια? Τα πάντα δείχνουν ότι είμαστε σε χειρότερη μοίρα από τότε. Γιατί όλοι μας (και εγώ μέσα) καθόμαστε και δεν κάνουμε κάτι? Μας ψεκάζουν και γινόμαστε περισσότερο “ζώα” απ’ότι είμαστε ήδη? Γιατί δεν αλλάζουμε κάτι?
Βλέπω ότι μερικές ομάδες αρχίζουν και ξεμουδιάζουν, αντιδρούν σε θέματα που τους αγγίζουν καθημερινά και μπράβο τους. Μπράβο που παρασέρνουν και άλλους και σιγά σιγά κάτι γίνεται, μπράβο π.χ στην ομάδα-κίνημα εναντίων των παράνομων διοδίων. Μπράβο και σε όλους τους άλλους κάνουν κάτι για το ΚΟΙΝΟ ΚΑΛΟ.
Οι Έλληνες του 2010 έχουν κάποια δεδομένα που δύσκολα θα ξεφορτωθούν από την πλάτη τους και το μέλλον αυτών και των παιδιών τους: ΔΝΤ, Κάρτα του Πολίτη, Χρέος και Τρόικα, περισσότεροι νόμοι που τους καθιστούν ύποπτους μέχρι αποδείξεως του εναντίου, και πολλά άλλα που έρχονται σύντομα. Ποιόν περιμένουμε για να αλλάξουμε/καταργήσουμε κάτι από αυτά? Γιατί δεν ζητάμε από τους συνταγματικά αρμόδιους (βουλευτές της περιοχής μας) να ανοίξουν συζήτηση στη Βουλή για Δημοψήφισμα? Οι άλλες χώρες που κάνουν δημοψήφισμα για κάθε σοβαρό λόγο είναι πιό έξυπνοι (βεβαίως και είναι όπως φαίνεται). Γιατί οι πολίτες έχουν πάθει μαλακομπούκωμα και λιώνουν καθιστοί στο σπίτι ή στην καφετέρια δίχως να κάνουν κάτι για τον εαυτό τους ή τον συνάνθρωπο τους? Πως μας έχουν κάνει έτσι ρε?
Κάποτε θυμάμαι, υπήρχε σεβασμός και αλληλοβοήθεια. Κάποτε ειδικά εδώ στην Κρήτη, δεν σηκώναμε μύγα στο σπαθί μας. Κάποτε όλοι κάναμε κάτι και αντιδρούσαμε, σήμερα όλοι είμαστε τα Ζόμπι με τα Τηλεκοντρόλ.
Αφιερωμένο σε αυτούς το τραγούδι των φίλων μου Locomondo – Brain Control, Τηλεκοντρόλ.
Από την άλλη θα έπρεπε να κάνουμε πράγματα που θα άφηναν ιστορία, αλλάζοντας τον κόσμο από αυτό που είναι τώρα. Προσέξτε τους στίχους στα παρακάτω video και δείτε εικόνες:
Sepultura – Refuse/Resist
Metallica – …And Justice For All
Καλημέρα σας και ελπίζω σήμερα να γίνει αυτό που πρέπει, χωρίς επεισόδια και σπασίματα, αν είναι να σπάσουμε κάτι, τότε αυτό πρέπει να είναι το μυαλό μας ώστε να κατεβάσει καμιά καλή ιδέα για το πως θα αποφύγουμε τα χειρότερα και πως θα ανατρέψουμε την εις βάρος μας κατάσταση.
Υ.Γ. : Αλέξη ελπίζω να περνάς καλά εκεί πάνω με όλους αυτούς που μας περιμένουν να έρθουμε όλοι αργά ή γρήγορα. Αιωνία σου η μνήμη.
