Έχω πολλά να πω, χρόνο δεν έχω και όρεξη. Είμαστε στο μέσο του 2010 και βλέπω αυτές τις 3 λέξεις όλο και πιο συχνά στο μυαλό μου.
- Απεργία: Είναι μια δίκαιη κίνηση εργαζομένων που ζητάνε από τη Κυβέρνηση κάποια αιτήματα. Κάποιες φορές αυτό γίνεται μέσω οργανωμένων συνδικάτων, κάποιες φορές με οργάνωση όλων των οργανισμών και συνδικάτων και έτσι έχουμε μια γενική απεργία. Όλο και πιο συχνά θα βλέπουμε τέτοιες απεργίες που θα νεκρώνουν τη χώρα από δω και πέρα.
- Ανεργία: Δύσκολα τα πράγματα τα τελευταία χρόνια, γιατί αυτή η λέξη ακούγεται από το 11% των ελλήνων καθημερινά. Η ανεργία είναι κάτι πολύ κακό, ειδικά για 2 κατηγορίες πολιτών: Οι νέοι, που θέλουν να μπούν στη παραγωγή και την εργασία νωρίς ώστε να εκπληρώσουν όσα όνειρα μπορούν να κάνουν ακόμα. Οι 50-ρηδες που έχασαν τη δουλειά τους λόγω της οικονομικής κρίσης που “μας πλάσαραν” κάποιοι. Φανταστείτε να θέλετε λίγα ακόμη χρόνια ώστε να βγείτε στη σύνταξη και να μένετε χωρίς δουλειά. Τι θα πούν αυτοί οι άνθρωποι στα παιδιά τους και τις οικογένειές τους; Ίσως αυτή η ομάδα να είναι στη χειρότερη μοίρα από τους υπόλοιπους.
- Αεργία: Εδώ ερχόμαστε σε μια λέξη που τη γνωρίζουν όσοι απεργούν, όσοι είναι άνεργοι και όσοι ΘΑ δουλέψουν κάποτε. Άεργος είναι κάποιος που δεν θέλει να δουλέψει, σωστά; Για μένα προσωπικά έχει άλλη έννοια. Άεργος είναι ο πολιτικός που μέσω της εργασίας του, της οικογένειάς του και των γνωριμιών του, κατάφερε με ή χωρίς δουλειά να μεγαλώσει τον κύκλο επαφών του και μέσω γνωστών να μπεί στην πολιτική. Αυτός δεν θέλει να δουλέψει, θέλει να κλέψει, να πεί ψέματα και να ταξιδέψει σε χώρες ή πόλεις ή χωριά λέγοντας βαρύγδουπα λόγια και δίνοντας υποσχέσεις που δεν πρόκειται να κρατήσει ποτέ.
Άεργος είναι ο δημόσιος υπάλληλος που αφήνει χαρτάκι ότι λείπει, ή ότι δέχεται κάποιες συγκεκριμένες ώρες κόσμο. Γιατί φίλε μου νομίζεις ότι ο κόσμος πρέπει να λειτουργεί βάσει των δικών σου ωραρίων; Αν δεν ήθελες να δουλεύεις στις ώρες της υπηρεσίας που εργάζεσαι, γιατί δέχθηκες τη θέση; Θα μπορούσες να είσαι άεργος με δικό σου γραφείο, να δέχεσαι όποιον θέλεις, ότι ώρα σε βολέψει να μην κάνεις τίποτα ως άεργος.
Άεργοι θα πρέπει να γίνουμε όλοι μας, όλος ο λαός που θέλει να απαλλαγεί από πολιτικούς και υπαλλήλους συμφερόντων που έχουν στόχο να βλάψουν εμάς και τη χώρα μας. Φανταστείτε για 3 μήνες, όλοι οι Έλληνες να σταματήσουμε όλες τις πληρωμές, να μην πάμε στη δουλειά μας και να μην αγοράσουμε τίποτα. Έχετε φανταστεί τι θα γίνει; Εγώ έχω.
Την πρώτη εβδομάδα θα γίνουμε θέμα σε όλα τα ξένα δίκτυα. Αργότερα θα είμαστε το πρώτο θέμα με εκτενή ρεπορτάζ. 25 μέρες μετά με ζωντανές συνδέσεις από μεγάλα αστικά κέντρα όπως Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Ηράκλειο και Πάτρα θα βγαίνουν ζωντανά ξένοι ρεπόρτερ και θα περιγράφουν τι βλέπουν. Μια άδεια πόλη θα δείχνουν, όλοι στα σπίτια τους, παντού παρκαρισμένα αυτοκίνητα, τα καταστήματα άδεια χωρίς υπαλλήλους και μια εκνευριστική ηρεμία θα κυριαρχεί σε όλες τις πόλεις. Το Χ.Α θα καταρρεύσει, οι τράπεζες θα αρχίσουν να ανησυχούν βλέποντας ότι κανείς δεν τις χρησιμοποιεί πια και ότι κανείς δεν πληρώνει δόσεις ώστε να συνεχίσουν να αισχροκερδούν εις βάρος μας. Η ΔΕΗ δεν θα μπορέσει να κόψει το ρεύμα σε όλη την επικράτεια (δεν έχει προσωπικό για αυτό). Η ΕΥΔΑΠ το ίδιο, το μόνο που δεν πρέπει να κοπεί είναι το τηλέφωνο και το internet (ο μόνος τρόπος ενημέρωσης που απέμεινε).
Όλα αυτά θα μπορούσαν να αλλάξουν τον κόσμο, όχι μόνο την Ελλάδα μας. Ως λαός ήμασταν κάποτε πρωτοπόροι, σήμερα ακολουθούμε κάτι τυχαίους που μας φέρνουν από “έξω’. Γιατί να μη σκεφτούμε κάτι δραστικό, εξωπραγματικό και μοναδικό ώστε να κάνουμε την αλλαγή; Το ξέρω ότι είμαστε δύσκολοι στη συνεννόηση, αλλά μόνο για ΜΙΑ φορά να συχγρονιστούμε και να κάνουμε κάτι σαν ομάδα, θα αλλάξουμε τον κόσμο.
Οι καιροί θα δυσκολέψουν, από Σεπτέμβρη και μετά θα δείτε τι έχει να γίνει… γι’αυτό λοιπόν προτείνω: Από 1η Αυγούστου μέχρι 1η Οκτωβρίου να σταματήσουμε να πληρώνουμε λογαριασμούς, δάνεια και δόσεις καρτών. Να σταματήσουμε να αγοράζουμε σαν καταναλωτικά γουρούνια ότι μας γυαλίσει. Να σταματήσουμε να πηγαίνουμε στη δουλειά ή να ανοίγουμε τα γραφεία μας. Να σταματήσουμε να πληρώνουμε ενοίκια. Να σταματήσουμε να χρησιμοποιούμε τα ΙΧ μας και να βγάλουμε τα ποδήλατα. Να αρχίσουμε να αλλάζουμε ως πολίτες, να αρχίσουμε να ονειρευόμαστε και να σχεδιάζουμε τι θα κάνουμε τη 2η Οκτωβρίου. Να ερευνήσουμε και να βρούμε ποιός μας κλέβει και ΘΑ μας κλέβει αν αντέχει. Να σπάσουμε τα μούτρα αυτών που άλλα μας υποσχέθηκαν και άλλα κάνουν. Να μπούμε στη Βουλή και να τη κάψουμε, άλλωστε εκεί μέσα βρίσκοναι 300 άεργοι. Να κάνουμε κάτι να αλλάξει η πραγματικότητά μας, να σηκωθούμε από τις θέσεις μας και να ΠΡΑΞΟΥΜΕ, δεν πρέπει να περιμένουμε κάποιον άλλο να κάνει την αρχή, όλοι μαζι μπορούμε! Βαρέθηκα να βλέπω ανθρώπους να μένουν στα λόγια και όταν έρθει η ώρα για έργα να μην παίρνουν θέση. Βαρέθηκα τους συμπατριώτες μου να τους βλέπω σε χειρότερη μοίρα από τους οικονομικούς μετανάστες γιατί πολύ απλά βαριούνται να δουλέψουν. Φτάνει πια!
Με κάθε δράση, υπάρχει και αντίδραση. Αν δράσουμε τώρα, θα έχουμε αποτέλεσμα. Άν μείνουμε σε αδράνεια, δεν αλλάζει τίποτα, του χρόνου τα ίδια και χειρότερα θα μας κάνουν.
Καλό καλοκαίρι με υγεία και αγάπη, τα υπόλοιπα έρχονται όταν έχουμε αυτά τα 2 βασικά πράγματα.
Σκεφτείτε αυτό που έγραψα, για οτιδήποτε έχετε να προτείνετε απλώς αφήστε σχόλιο.
