Η Έφη μου, σήμερα μου έστειλε ένα email με το παρακάτω κείμενο που το βρήκε στο forum Our Dogs.
Σας το παραθέτω και ελπίζω να μας αγγίξει όλους μας.
O Θεός κάλεσε ένα ζώο από τις πεδιάδες και του είπε :
“Ιδού ο άνθρωπος, τον δημιούργησα κατ΄ εικόνα μου. Γι΄ αυτό να τον λατρεύεις. Θα τον προστατεύεις μέσα στην ερημιά, θα βοσκάς τα κοπάδια του, θα παρακολουθείς τα παιδιά του, θα τον συντροφεύεις παντού όπου πηγαίνει – ακόμη και μέσα στον πολιτισμό. Θα είσαι ο σύμμαχός του, ο σκλάβος και ο σύντροφός του.
Και για να τα κάνεις όλα αυτά,” πρόσθεσε ο Θεός, ” σε προικίζω με κάποια ένστικτα, που είναι ασυνήθιστα σε άλλα ζώα : πίστη, αφοσίωση και κατανόηση, που ξεπερνούν τα αντίστοιχα ένστικτα ακόμη και του ανθρώπου. Για να μην χάσεις την αφοσίωση σου, θα παραμείνεις τυφλό απέναντι στα λάθη του ανθρώπου. Για να μην χάσεις την κατανόησή σου, θα στερηθείς τη δύναμη των λέξεων. Μην αφήσεις κανένα σφάλμα της γλώσσας να χαλάσει μια συμφωνία πέρα απ΄ αυτή, που ο άνθρωπος κάνει με άλλα ζώα, ή ακόμα με άλλον άνθρωπο. Να μιλάς στον κύριό σου μόνο με το μυαλό σου και μεσ΄ από τα έντιμα μάτια σου.
Βάδισε στο πλευρό του, κοιμήσου στο κατώφλι της πόρτας του, ανίνχευε γι΄ αυτόν, κράτησε μακριά τους εχθρούς του, κουβάλησε τα βάρη του, μοιράσου τα βάσανά του, αγάπα και παρηγόρα τον.
Και ως αντάλλαγμα γι΄ αυτά, ο άνθρωπος θα ικανοποιεί τις ανάγκες και τις απαιτήσεις σου, που θα είναι μόνο φαγητό, στέγη και τρυφερότητα.
Γι΄ αυτό να΄σαι ένα σιωπηλό και φιλικό ζώο απέναντι στον άνθρωπο. Οδήγησέ τον δια μέσου των κινδύνων σε όλο το δρόμο προς τη γη, που του έχω υποσχεθεί.
Αυτό θα είναι το πεπρωμένο σου και η αθανασία σου.”
΄Ετσι μίλησε ο Κύριος και ο σκύλος τον άκουσε και συγκατατέθηκε…
Καλό δεκαπενταύγουστο να έχουμε και Χρόνια Πολλά σε όσες και όσους γιορτάζουν.
