Η αλήθεια είναι ότι τον τελευταίο χρόνο, δεν ασχολούμαι καθόλου με τα Social Media.
Όταν όμως μπαίνω μια φορά το μήνα για να δω τους λογαριασμούς μου, καταλαβαίνω ότι όλο και περισσότεροι άνθρωποι τρώνε τον χρόνο τους με το να ασχολούνται με τις ζωές των άλλων.
Αυτό με στεναχωρεί γιατί πάει πολύς χρόνος χαμένος με το να εξηγείς σε όλους αυτούς, ότι χάνουν πράγματα!
Αντί να βγούν π.χ να “χαζέψουν” μια ανατολή ή δύση του Ήλιου, την πανσέληνο κτλ., ψάχνουν και βρίσκουν φωτογραφίες από το internet και τις “μοιράζονται”…
Ανόητοι, η ζωή είναι εκεί έξω, κάθε λεπτό που περνάει, δεν γυρίζει πίσω.
Αυτά τα λόγια τα είπα πρώτα στον εαυτό μου. Έκανα την αυτοκριτική μου, άλλαξα τρόπο ζωής (και συνεχίζω να αλλάζω) και τα μοιράζομαι εδώ με τους λίγους που διαβάζουν αυτό το Blog.
- Εκεί έξω δεν γίνεται “Επανάσταση” κάθε βδομάδα.
- Εκεί έξω δεν αγανακτεί ο κόσμος με τις μαλακίες του κάθε σάπιου μυαλού που βασανίζει ένα παιδί ή ένα κατοικίδιο.
- Εκεί έξω δεν ακούμε τα “σουξέ” που κάνουν “θραύση” στο Facebook.
- Εκεί έξω δεν χάνουμε χρόνο παίζοντας παιχνίδια με τους “φίλους” μας.
- Εκεί έξω δεν διαβάζουμε/μοιραζόμαστε βαρύγδουπα στιχάκια ποιητών ή τραγουδιστών που ποτέ δεν ακολουθούμε οι ίδιοι.
- Εκεί έξω δεν “μας αρέσει” η κάθε μαλακία που λέγεται/γράφεται ή εμφανίζεται μπροστά μας.
- Εκεί έξω δεν “μας αρέσει” η κάθε πόζα που μοιράζεται ο κάθε υποκριτής/τρια.
- Εκεί έξω δεν παρεξηγούμε όποιον δεν μας πει “μου αρέσει”, “είσαι θεά/ός” σε μια φωτογραφία.
- Εκεί έξω δεν παίρνουμε “selfies” γιατί πολύ απλά όσοι μας ενδιαφέρουν, ζούν και μοιράζονται μαζί μας τη στιγμή.
- Εκεί έξω δεν “μοστράρουμε” την κάθε προσωπική μας στιγμή με αγνώστους.
- Εκεί έξω θα είμαστε όλοι εμείς και θα σε περιμένουμε όταν καταλάβεις ότι τα Social Media σου αφαιρούν ζωή.
Ποτέ δεν είναι αργά 😉
